Nieuwsgierig naar welke schapenwol voor het Leids laken door de eeuwen heen is gebruikt, startte ik mijn zoektocht die o.a. langs een opsomming van een scheepslading uit de 16^e eeuw kwam. Grofweg zijn er drie periodes in de Leidse lakenindustrie te onderscheiden, een helder overzicht in welke periode welke wol (het meest) voor Leids laken werd gebruikt is er –nog- niet.

Het object is het resultaat van verhalen en aanwijzingen, een opbouw met vijf soorten schapenwol die in de buurt kunnen komen van de wol van de schapenrassen die in het verleden voor Leids laken kunnen zijn gebruikt en gebaseerd op de drie periodes die in de Leidse lakenindustrie zijn te onderscheiden:

* Vanaf de 13^e eeuw tot ca 1590 werd er vooral Engelse wol gebruikt: Voor de onderste laag van het object heb ik gekozen voor wol van het Romney schaap, gecharmeerd over de verhalen die gaan over het smokkelen van Romney wol naar het vasteland.

* Rond 1590 tot ca 1630 werd er Duitse, inlandse of Schotse wol gebruikt: De tweede laag is wol van de Moorschnucke, een eeuwenoud Duits heideschaap. De derde laag is wol van het Friese Melkschaap; de oudste afbeelding van een melkschaap staat op het schilderij ‘Het lam Gods’, uit 1432 van de gebroeders van Eijck in de Sint Baafs kathedraal in Gent. De vierde laag is wol van het Scottish Blackface schaap; Er zijn bewijzen te vinden in de archieven van sommige Schotse kloosters dat de monniken in de 12^e eeuw schapen kweekten die de voorouders zijn van de moderne Scottish Blackface.

* Vanaf ca 1630 werd er voor het Leids laken Spaanse merinowol gebruikt: de vijfde laag is merinowol.

De blauwe kleur in het object refereert aan het blauwe Leidse laken.

“Stappen in een stapel wol”, een individuele reis met wol door de tijd van het Leids laken, startend in de 13e eeuw.